Η σημερινή ημέρα (24/10) αποτελεί παγκόσμια ημέρα κατά της παχυσαρκίας. Θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία για το θέμα αυτό, μια που υπήρξα για πολλά χρόνια θύμα αυτής της ασθένειας.
Ελπίζω η δική μου εμπειρία να βοηθήσει και κάποιους άλλους.
Από παιδί υπήρξα παχύσαρκος. Είμουν αυτό που συνήθως ονομάζουμε "χοντρούλης" ή "στρουμπουλό" παιδί. Αν και μεγάλωσα σε χωριό και το διαιτολόγιο του ημερήσιου φαγητού ήταν περίπου στα πρότυπα της μεσογειακής διατροφής, η κατανάλωση γλυκών και σνακς (γαριδάκια , μπισκότα κλπ) με ανάγκαζε να είμαι πάντα αρκετά κιλά πάνω από το φυσιολογικό βάρος της ηλικίας μου. Η κατάσταση μου χειροτέρεψε μετά τα 25, όταν πλέον ελλατώθηκε η άθληση και ο τρόπος διατροφής μου χειροτέρεψε και ουσιαστικά μετατράπηκε σε κατανάλωση έτοιμου φαγητού (γύροι, πίτσες κλπ). Σταδιακά, με διάφορα σκαμπαναβεσμάτα, έπαιρνα όλο και περισσότερο βάρος και έφτασα με ύψος 1.87 να ζυγίζω περισσότερο από 180 κιλά. Ψυχολογικά το έπαιζα άνετος με το θέμα αυτό, αφού είμουν άτομο με πολλές δραστηριότητες, αλλά οι σωματικές και ψυχολογικές βλάβες ήταν αναπόφευκτες. Πρίζονταν τα πόδια μου, ενώ και τη νύχτα δεν κοιμόμουν κανονικά, αφού είχα άπνοιες. Αν και δεν καπνίζω, κουραζόμουν με το παραμικρό ενώ ακόμα και το να ανέβω σκάλες ήταν κάτι πολύ δύσκολο για μένα.
Προφασιζόμενος τις διάφορες δραστηριότητες μου , δεν είχα προσπαθήσει να καταπολεμίσω την ασθένεια με τη βοήθεια ειδικού, παρά το ότι δεχόμουν συνεχώς παρεναίσεις από άτομα του οικογενειακού και φιλικού μου περιβάλλοντος. Τελικά, τον Μάρτιο του 2007, επισκέφθηκα τον ενδοκρινολόγο κ. Μπούκη στο Ηράκλειο. Με υπέβαλε σε ιατρικές εξετάσεις, μου έκανε λιποομέτρηση και με ζύγισε. Είμουν τότε 170 κιλά με μάζα λίπους σώματος 54 kg. Ο κ. Μπούκης συνεργάζεται με την εταιρία prevent που παρέχει ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους με διαιτολόγιο, λιπομετρήσεις και λήψη συμπληρώματος διατροφής. Στόχος είναι η μόνιμη απώλεια βάρους σε βάθος χρόνου με παράλληλη αλλαγή του τρόπου ζωής.
Από την πρώτη στιγμή έκανα ακριβώς αυτό. Πρόσθεσα στη ζωή μου την καθημερινή άσκηση. Στη φάση βέβαια αυτή, η μόνη άσκηση που μπορούσα να κάνω ήταν το περπάτημα. Ξεκίνησα λοιπόν καθημερινό περπάτημα για περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα. Το θετικό ήταν ότι είχα τον απαραίτητο χρόνο, ενώ και η περιοχή μου προσφέρεται για μακρύς και όμορφους περιπάτους. Συνδύασα το περπάτημα με παράλληλες ασχολίες, όπως τη φωτογραφία και το να ακούω μουσική και έτσι το έκανα ακόμα πιο ευχάριστα και δημιουργικά. Παράλληλα ακολουθούσα κατά γράμμα με την πολύτιμη βοήθεια της μητέρας μου το διαιτολόγιο, αφού κάθε τροφή ζυγιζόταν με ζυγαριά ακριβείας. Το συμπλήρωμα διατροφής το λάμβανα κάθε πρωί και βράδυ με άπαχο γιαούρτι και μου διασφάλιζε ότι ο οργανισμός μου θα είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία (πρωτεϊνες, βιταμίνες κπλ) παρά την απώλεια βάρους. Επισκεπτόμουν τον γιατρό κάθε 3 εβδομάδες, μου έκανε λιπομέτρηση, με ζύγιζε και υπολόγιζε αν είχα χάσεις λίπος, νερό ή μύες.
Από την πρώτη στιγμή τα αποτελέσματα ήταν θετικά. Ξεκίνησα χάνοντας 12.5 κιλά και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκα στην απώλεια 3- 4 κιλών καθε 3 με 4 εβδομάδες. Όσο έχανα βάρος, τόσο πιο πολύ θάρρος έπαιρνα, αφού όλοι το παρατηρούσαν και μου το έλεγαν. Κατάφερα μέσα σε ένα χρόνο να χάσο 70 κιλά και τον Μάρτιο του 2008 ζύγιζα 100 κιλά με μάζα λίπους 13 kg.
Η ζωή μου άλλαξε τελείως. Σήμερα συνεχίζω να παρακολουθούμαι από τον κ. Μπούκη, ζυγίζω 102 με 103 κιλά, αλλά έχω σταθεροποιηθεί στο βαρος αυτό εδώ και 7 μήνες. Ασκούμαι το λιγότερο 3 φορές την εβδομάδα πηγαίνοντας γυμναστήριο. Το γυμναστήριο μου διασφάλισε την απουσία χαλάρωσης στο σώμα μου, ενώ μπόρεσα να ξαναφτιάξω κανονικό μυϊκό σύστημα. Επίσης περπατάω σε κάθε ευκαιρία. Δεν παίρνω το αυτοκίνητο για αποστάσεις που μπορώ να περπατήσω τουλάχιστον 20 λεπτά, ενώ όποτε έχω αρκετό χρόνο κάνω περιπάτους στην περιοχή γύρω από τον Άγιο Νικόλαο.
Νοιώθω αρκετά καλά γιατί μπόρεσα να χάσω τόσα πολλά κιλά με τρόπο φυσιολογικό, χωρίς χειρουργική επέμβαση ή φαρμακευτική θεραπεία. Πλέον ο τρόπος ζωής μου και διατροφής μου έχει αλλάξει ριζικά και αυτό είναι η πιο καλή εγγύηση για την αποφυγή υποτροπής. Πολύτιμη υπήρξε και συνεχίζει να είναι για μένα η ιατρική παρακολούθηση. Ακόμη σημαντική υπήρξε και εξακολουθεί να είναι η στήριξη από το οικογενειακό φιλικό και προσωπικό περιβάλλον. Το πιο σημαντικό βέβαια ήταν η εσωτερική δύναμη της απόφασης ότι πρέπει να προσπαθήσω να νικήσω αυτήν την ασθένεια που με ταλαιπωρούσε για χρόνια. Ελπίζω να συνεχίσω να έχω αυτή τη δύναμη και ελπίζω τη δύναμη αυτή να την έχουν ή να την αποκτήσουν και άλλοι άνθρωποι που τους ταλαιπωρεί και τους απειλεί η ίδια ασθένεια, η παχυσαρκία!
Ελπίζω η δική μου εμπειρία να βοηθήσει και κάποιους άλλους.
Από παιδί υπήρξα παχύσαρκος. Είμουν αυτό που συνήθως ονομάζουμε "χοντρούλης" ή "στρουμπουλό" παιδί. Αν και μεγάλωσα σε χωριό και το διαιτολόγιο του ημερήσιου φαγητού ήταν περίπου στα πρότυπα της μεσογειακής διατροφής, η κατανάλωση γλυκών και σνακς (γαριδάκια , μπισκότα κλπ) με ανάγκαζε να είμαι πάντα αρκετά κιλά πάνω από το φυσιολογικό βάρος της ηλικίας μου. Η κατάσταση μου χειροτέρεψε μετά τα 25, όταν πλέον ελλατώθηκε η άθληση και ο τρόπος διατροφής μου χειροτέρεψε και ουσιαστικά μετατράπηκε σε κατανάλωση έτοιμου φαγητού (γύροι, πίτσες κλπ). Σταδιακά, με διάφορα σκαμπαναβεσμάτα, έπαιρνα όλο και περισσότερο βάρος και έφτασα με ύψος 1.87 να ζυγίζω περισσότερο από 180 κιλά. Ψυχολογικά το έπαιζα άνετος με το θέμα αυτό, αφού είμουν άτομο με πολλές δραστηριότητες, αλλά οι σωματικές και ψυχολογικές βλάβες ήταν αναπόφευκτες. Πρίζονταν τα πόδια μου, ενώ και τη νύχτα δεν κοιμόμουν κανονικά, αφού είχα άπνοιες. Αν και δεν καπνίζω, κουραζόμουν με το παραμικρό ενώ ακόμα και το να ανέβω σκάλες ήταν κάτι πολύ δύσκολο για μένα.
Προφασιζόμενος τις διάφορες δραστηριότητες μου , δεν είχα προσπαθήσει να καταπολεμίσω την ασθένεια με τη βοήθεια ειδικού, παρά το ότι δεχόμουν συνεχώς παρεναίσεις από άτομα του οικογενειακού και φιλικού μου περιβάλλοντος. Τελικά, τον Μάρτιο του 2007, επισκέφθηκα τον ενδοκρινολόγο κ. Μπούκη στο Ηράκλειο. Με υπέβαλε σε ιατρικές εξετάσεις, μου έκανε λιποομέτρηση και με ζύγισε. Είμουν τότε 170 κιλά με μάζα λίπους σώματος 54 kg. Ο κ. Μπούκης συνεργάζεται με την εταιρία prevent που παρέχει ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους με διαιτολόγιο, λιπομετρήσεις και λήψη συμπληρώματος διατροφής. Στόχος είναι η μόνιμη απώλεια βάρους σε βάθος χρόνου με παράλληλη αλλαγή του τρόπου ζωής.
Από την πρώτη στιγμή έκανα ακριβώς αυτό. Πρόσθεσα στη ζωή μου την καθημερινή άσκηση. Στη φάση βέβαια αυτή, η μόνη άσκηση που μπορούσα να κάνω ήταν το περπάτημα. Ξεκίνησα λοιπόν καθημερινό περπάτημα για περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα. Το θετικό ήταν ότι είχα τον απαραίτητο χρόνο, ενώ και η περιοχή μου προσφέρεται για μακρύς και όμορφους περιπάτους. Συνδύασα το περπάτημα με παράλληλες ασχολίες, όπως τη φωτογραφία και το να ακούω μουσική και έτσι το έκανα ακόμα πιο ευχάριστα και δημιουργικά. Παράλληλα ακολουθούσα κατά γράμμα με την πολύτιμη βοήθεια της μητέρας μου το διαιτολόγιο, αφού κάθε τροφή ζυγιζόταν με ζυγαριά ακριβείας. Το συμπλήρωμα διατροφής το λάμβανα κάθε πρωί και βράδυ με άπαχο γιαούρτι και μου διασφάλιζε ότι ο οργανισμός μου θα είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία (πρωτεϊνες, βιταμίνες κπλ) παρά την απώλεια βάρους. Επισκεπτόμουν τον γιατρό κάθε 3 εβδομάδες, μου έκανε λιπομέτρηση, με ζύγιζε και υπολόγιζε αν είχα χάσεις λίπος, νερό ή μύες.
Από την πρώτη στιγμή τα αποτελέσματα ήταν θετικά. Ξεκίνησα χάνοντας 12.5 κιλά και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκα στην απώλεια 3- 4 κιλών καθε 3 με 4 εβδομάδες. Όσο έχανα βάρος, τόσο πιο πολύ θάρρος έπαιρνα, αφού όλοι το παρατηρούσαν και μου το έλεγαν. Κατάφερα μέσα σε ένα χρόνο να χάσο 70 κιλά και τον Μάρτιο του 2008 ζύγιζα 100 κιλά με μάζα λίπους 13 kg.
Η ζωή μου άλλαξε τελείως. Σήμερα συνεχίζω να παρακολουθούμαι από τον κ. Μπούκη, ζυγίζω 102 με 103 κιλά, αλλά έχω σταθεροποιηθεί στο βαρος αυτό εδώ και 7 μήνες. Ασκούμαι το λιγότερο 3 φορές την εβδομάδα πηγαίνοντας γυμναστήριο. Το γυμναστήριο μου διασφάλισε την απουσία χαλάρωσης στο σώμα μου, ενώ μπόρεσα να ξαναφτιάξω κανονικό μυϊκό σύστημα. Επίσης περπατάω σε κάθε ευκαιρία. Δεν παίρνω το αυτοκίνητο για αποστάσεις που μπορώ να περπατήσω τουλάχιστον 20 λεπτά, ενώ όποτε έχω αρκετό χρόνο κάνω περιπάτους στην περιοχή γύρω από τον Άγιο Νικόλαο.
Νοιώθω αρκετά καλά γιατί μπόρεσα να χάσω τόσα πολλά κιλά με τρόπο φυσιολογικό, χωρίς χειρουργική επέμβαση ή φαρμακευτική θεραπεία. Πλέον ο τρόπος ζωής μου και διατροφής μου έχει αλλάξει ριζικά και αυτό είναι η πιο καλή εγγύηση για την αποφυγή υποτροπής. Πολύτιμη υπήρξε και συνεχίζει να είναι για μένα η ιατρική παρακολούθηση. Ακόμη σημαντική υπήρξε και εξακολουθεί να είναι η στήριξη από το οικογενειακό φιλικό και προσωπικό περιβάλλον. Το πιο σημαντικό βέβαια ήταν η εσωτερική δύναμη της απόφασης ότι πρέπει να προσπαθήσω να νικήσω αυτήν την ασθένεια που με ταλαιπωρούσε για χρόνια. Ελπίζω να συνεχίσω να έχω αυτή τη δύναμη και ελπίζω τη δύναμη αυτή να την έχουν ή να την αποκτήσουν και άλλοι άνθρωποι που τους ταλαιπωρεί και τους απειλεί η ίδια ασθένεια, η παχυσαρκία!
